Χωρίς αποτέλεσμα αλλά χωρίς πολύ μεγάλη προθυμία συνεχίζονται οι
προσπάθειες για το σχηματισμό κυβέρνησης στο Βέλγιο ακριβώς ένα χρόνο
μετά τις εκλογές του Ιουνίου του 2010.
Οι δύο γλωσσικές κοινότητες της χώρας ανέδειξαν διαφορετικά κόμματα –τους εθνικιστές του NVA οι Φλαμανδοί και τους Σοσιαλιστές (PS) οι γαλλόφωνοι Βαλόνοι– τα οποία ακόμα δεν έχουν καταφέρει να βρουν κοινό έδαφος, πόσο μάλλον κάποια βιώσιμη λύση για την διακυβέρνηση της χώρας.
Τη διερευνητική εντολή έχει αυτό το διάστημα η επικεφαλής του PS, Έλιο Ντι Ρούπο, χωρίς απτά αποτέλεσμα.
Τα κόμματα πάντως, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, φαίνεται να ενισχύουν τα ποσοστά στις περιοχές τους.
Εντωμεταξύ, η κυβέρνηση του Ιβ Λετέρμ εξακολουθεί να κυβερνά, αναγκαστικά με μειωμένες εξουσίες επειδή είναι υπηρεσιακή.
Η χώρα την ίδια ώρα πιέζεται διεθνώς λόγω της ρευστής κατάστασης στη χώρα που εμποδίζει την ανάληψη αποφασιστικής δράσης κυρίως στην οικονομία, αν και εφόσον χρειαστεί αυτό.
Οι ίδιοι οι πολίτες έχασαν σταδιακά το ενδιαφέρον τους και μετά τις 250 ημέρες, όταν το Βέλγιο κατέκτησε το παγκόσμιο ρεκόρ ακυβερνησίας που κατείχε το Ιράκ, βλέπουν πλέον από απόσταση τα γεγονότα.
