Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Η καθιέρωση του θεσμού των τοπικών συμβουλίων νέων απο την πολιτεία και η απαξίωση τους από την ίδια


Η νεολαία αποτελεί το μέλλον και την προοπτική σε κάθε τομέα της ζωής μας καθώς και το ζωτικότερο κομμάτι της κάθε κοινωνίας.Οφείλει, λοιπόν...να ασχολείται, να καταθέτει προτάσεις και να αποδεικνύει με κάθε τρόπο τη ζωτικότητα και την αγωνία της για τα τεκταινόμενα, όπως και κάθε πολίτης άλλωστε ανεξάρτητα κοινωνικής τάξης, ηλικίας και μόρφωσης. Έτσι, η Γραμματεία Νέας Γενιάς σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας και την τότε κυβέρνηση αποφάσισαν να δώσουν στους νέους την ευκαιρία για την πιο ενεργή συμμετοχή τους στα κοινά, τις δημοκρατικές διαδικασίες και τους εν γένει πολιτειακούς θεσμούς της χώρας, θεσμοθετώντας τα Τοπικά Συμβούλια Νέων (ΤΟ.ΣΥ.Ν.). Τα ΤΟ.ΣΥ.Ν. επιτυγχάνοντας αυτό το σκοπό , αποτελούν κατά κοινή ομολογία μία σημαντική προσπάθεια για την πιο ολοκληρωμένη, μαζική, άμεση και αποτελεσματική συμμετοχή των νέων στα κοινά, οι οποίοι αναλαμβάνοντας πρωτοβουλία και δράση και ανεξάρτητα από τις πολιτικές και κομματικές τους πεποιθήσεις μπορούν να «ενωθούν» προσπαθώντας να υλοποιήσουν τους κοινούς τους στόχους. Το γεγονός αυτό αποτελεί μια ενδιαφέρουσα καινοτομία, καθώς είναι η πρώτη φορά που σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης αλλά και σε κρατικό επίπεδο δίνεται η δυνατότητα στους νέους να εκφραστούν θεσμικά, να διατυπώσουν και να ανταλλάξουν απόψεις και να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της τοπικής τους κοινωνίας, αποκλείοντας από το θεσμό κόμματα και  παρατάξεις.
Οι εκλογές των ΤΟ.ΣΥ.Ν. διεξήχθηκαν για πρώτη φορά στις 22,23,29 και 30 Μαρτίου 2008 σε κάθε δήμο όπου σημειώθηκε το ανάλογο ενδιαφέρον από τους νέους. Δικαίωμα ψήφου έχουν οι νέοι και νέες ηλικίας 15 με 28 ετών με την προϋπόθεση ότι είναι εγγεγραμμένοι στα Δημοτολόγια των οικείων Δήμων και Κοινοτήτων και κατέθεσαν αιτήσεις εγγραφής στα Μητρώα Νέων. Την περίοδο ίδρυσης τους τα ΤΟ.ΣΥ.Ν. αποτελούσαν προτεραιότητα της Ευρωπαϊκής και Εθνικής μας πολιτικής. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ειχε χαρακτηρισει αυτή την πρωτοβουλια ως πρωτοποριακη που θα υιοθετούνταν και από άλλες ευρωπαικες χωρες. 
Μερικά χρόνια πριν, λοιπόν, παρολο που ο τότε Υπουργός Εσωτερικών και το Υπουργειο Εθνικης Παιδειας και Θρησκευματων σε δέλτιο τυπου για τα ΤΟ.ΣΥ.Ν. «ήλπιζαν» πως «ο θέσμος και θα πολυκαιρισει και θα αποδωσει πολύ περισσοτερα κυριως προς την κατευθυνση του εμπλουτισμου των Οργανων της Τοπικης Αυτοδιοικησης με τις ιδεες και τους προβληματισμους που ταιριαζουν στους νεους σημερα», κι ενω  ο ζήλος και η όρεξη των νέων για πραγματική και ουσιαστική συμμετοχή τους σε φλέγοντα θέματα που τους αφορούν ηταν υπαρκτος, δεν είχε τον ανάλογο και ουσιαστικό αντίκτυπο ούτε την υποστήριξη από την Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση ή την εκάστοτε Κυβέρνηση, της οποίας ενέργεια αποτέλεσαν τα ΤΟ.ΣΥ.Ν.  Παρόλη την εξαιρετη συνεργασια που ειχαν τα Υπoυργεία Εσωτερικών και Εθνικής Παιδειας και Θρησκευματων, για την από κοινου θεσπιση και προσπαθεια λειτουργιας του θεσμικου πλαισιου που δινει τη δυνατοτητα στη νεα γενια να συμμετασχει ενεργα στα κοινα , ο θεσμος των ΤΟ.ΣΥ.Ν συντομα απαξιώθηκε. Τα χρήματα  που αρχικά θα δίνονταν από το κράτος δε δόθηκαν ποτέ ή τουλάχιστον όχι σε όλα τα ΤΟ.ΣΥ.Ν. και σε συνδιασμό με την αδιαφορία των δημάρχων και των δημοτικών συμβουλίων η πλειοψηφια των ΤΟ.ΣΥ.Ν. αυτών  μένουν εως και σήμερα ανενεργά και τα όνειρα των νέων ανεκπλήρωτα, αφήνοντας τους μια φανερή απογοήτευση.  Κι ενώ η θητεία των πρώτων εκλεγμενων δεν εχει λήξει καν ακομα ο νέος αυτός θεσμός τείνει να διαγραφεί και προσπαθεια για τη συνεχιση του δεν υπαρχει από κανένα φορέα. Παρολαυτά πολλοί υποστηριζουν πως θα πρεπε να βοηθησουμε όχι μονο στη διατηρηση του θεσμου αυτού αλλα και στην ενισχυση, την αναπτυξη και την καλυτερευση του, καθως αποτελεί μια εκπαιδευση στους δημοκρατικούς θεσμούς. Η ζωη των νεων είναι γεματη θετικες και αρνητικες προκλησεις. Θετικες γιατι το μελλον είναι δικο τους και πρεπει να το παρουν στα χερια τους με τη δημιουργηκοτητα τους και τις συγχρονες ιδεες που εχουν και αρνητικες διοτι η νεολαια σημερα καθολικά καλειται να αντιμετωπισει σοβαρα προβληματα τα οποια αφορουν την ανεργια, την ετεροαπασχοληση, τους μισθους πεινας, τα προβληματα εκπαιδευσης, την ελλειψη χρονου, το περιβαλλον. Για πολλες από αυτές τις προκλησεις είναι πλεον αρμοδια η Τοπικη Αυτοδιοικηση και όχι το κεντρικο κρατος. Σήμερα η Τοπικη Αυτοδιοικηση εχει ένα χαρακτηρα πολύ διαφορετικό και πολλες από τις αρμοδιοτητες της αφορουν τους νεους. Θα ηταν, λοιπον, πιο λογικο με τη δημοκρατικη νομιμοποιηση που εχει η Τοπικη Αυτοδιοικηση και τη δυνατοτητα να παρεμβαινει στα θεματα που αφορουν τη νεολαια να δινει την ευκαιρια και στην τελευταια να δραστηριοποιειται και να σuμμετεχει πιο ενεργά στα τεκτενομενα.

Σόφη Κατσίγιαννη