Τώρα λοιπόν που ο κόσμος δεν έχει να φάει είναι καιρός για δωρεάν
θέαμα, καιρός να αμολήσουμε τα λιοντάρια στην αρένα. Αυτή τη φορά όχι
για να φάνε χριστιανούς αλλά τους δυστυχισμένους της δικής μας εποχής.
Αυτούς που η απληστίας των χρηματαγορών της δύσης τους μετέτρεψε σε
πρόσφυγες των πολέμων, των δικτατοριών, της οικονομικής και κλιματικής
κρίσης. Μέχρι τώρα οι Έλληνες δεν τις ξέραμε τις χρηματαγορές, αλλά
τώρα μαθαίνουμε τον ρόλο τους με εντατικά μαθήματα στο πετσί μας. Και
σύντομα θα πρέπει να περιφράξουμε λιμάνια, αεροδρόμια και σύνορα για να
μην φεύγουμε εμείς και ειδικά οι νεότεροι για να αναζητήσουν την τύχη
τους αλλού. Τότε ίσως καταλάβουμε ότι τίποτα δεν σταματά απελπισμένους
ανθρώπους και θα ήταν πιο αποτελεσματικό για την Ευρώπη τα λεφτά που
ξοδεύει για την αποτροπή της μετανάστευσης να τα έδινε για να μην
ξεριζώνεται ο κόσμος από τον τόπο του και για μην τον πετάει στους Αγ.
Παντελεήμονες, ούτε να τον φυλακίζει στα λιμάνια της Πάτρας αλλά να τον
υποδέχεται ανθρώπινα και οργανωμένα όπως ταιριάζει στην Ευρώπη του
διαφωτισμού και όχι του μεσαίωνα. Άλλωστε η Ευρώπη είναι θύτης και όχι
θύμα της μετανάστευσης και γι’ αυτό το χρωστάει.
